"Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę musisz się poruszać naprzód." Albert Einstein
 
OKOLICE TORUNIA
POWIAT TORUŃSKI
=> Gmina Chełmża
=> Gmina Czernikowo
=> Gmina Lubicz
=> Gmina Łubianka
=> Gmina Łysomice
=> Gmina Obrowo
=> Gmina Wielka Nieszawka
=> Gmina Zławieś Wielka
POWIAT CHEŁMIŃSKI
POWIAT ALEKSANDROWSKI
POWIAT GOLUBSKO-DOBRZYŃSKI
POWIAT LIPNOWSKI
POWIAT WĄBRZESKI
Kontakt
 

© 2019-Wszystkie prawa zastrzeżone.

Gmina Łysomice

 


Łysomice
 9 km. na płn. od Torunia



W XIII w. krzyżacy założyli osadę Pomisdorff, czyli dzisiejsze Łysomice. Najwcześniejsze zapisy dotyczące miejscowości pochodzą z XIV wieku i wymieniają ją jako folwark zakonny. Była to wieś czynszowa. W połowie XVII wieku folwark łysomicki spłonął. W 1772 roku osada przeszła pod władanie pruskie na mocy I rozbioru Polski. Po pokoju w Tylży Łysomice znalazły się w Księstwie Warszawskim. Po kampanii rosyjskiej Napoleona w 1812 r. wkroczyli tu Rosjanie. Po wojnie światowej wieś znalazła się w państwie Polskim. W okresie II wojny światowej Łysomice znalazły się w obszarze ziem wcielonych do III rzeszy.




Gmina Chełmża

 
   Zespół dworsko-parkowy jest pozostałością po dawnych, nieudokumentowanych założeniach parkowych w stylu angielskim. Na jego terenie, oprócz okazów drzewostanu datowanego na połowę XIXw., znajduje się dwór.

 

Pierwotnie parterowy przebudowany został w 1971 r. Nadbudowano piętro dokonując przy tej okazji całkowitej zmiany tylnej elewacji budynku.


Na podstawie map topograficznych z 1892 r. i 1938r. można wysunąć wniosek, że zabudowa obszaru dworskiego i granice parku pozostały bez zmian.

 

Budowę murowanego dworu w Łysomicach rozpoczął Edward Donimirski, który objął zakupiony przez ojca majątek w 1867 r.

Po śmierci Edwarda w 1907r. dobra łysomickie odziedziczyła wdowa Helena Donimirska, a od 1913 r. jako właściciel Łysomic figuruje Jan Donimirski.

 

Obecnie pałac jest w posiadaniu Agencji Nieruchomości Rolnych Skarbu Państwa.

 

 Klasycystyczny pałac


Zabudowania folwarczne

 


Stacja kolejowa
 

 Folzong (kolonia wsi Gostkowo)

 18 km. na płn. od Torunia

 Gapa

 16 km. na płn. od Torunia

 


Kapliczka przydrożna


Figura przydrożna



Gostkowo
16 km. na płn.-wsch. od Torunia



W 1263 r. wieś została nadana przez zakon krzyżacki biskupowi sambijskiemu.  W XVI w. stała się własnością rodu Czemów, a w 1670 r. patrycjusza toruńskiego, Georga Ernsta Lichtfussa, później Czapskich, którzy w 1761 r. sprzedali ją miastu Toruniowi, które dalej wieś wydzierżawiało. W 1900 r. majątek dworski rozparcelowano.

 

Kościół gotycki pw. NMP z przełomu XIII i XIV w.


Kapiczka przydrożna


Kamionki Duże
21 km. na płn. od Torunia




Osada rycerska wzmiankowana w latach 1423-24 w komturii toruńskiej. W 1446 r. wieś wymieniana z racji sporu o granicę dóbr. Pierwotnie wieś stanowiła całość lecz z czasem wskutek podziału własności na szlachecką i kościelną doszło do jej rozdzielenia. W 1570 r. wieś należy do Marcina Kamińskiego, a w1608 r. do Jakuba Gołockiego. We wsi: cmentarz ewangelicki z połowy XIX wieku z grobowcem rodziny Grimm, zabudowania folwarczne z przełomu XIX/XX wieku.

 


Główna ulica

 


Młyn parowy

 

Dawniej w lewym skrzydle budynku mieściła się stolarnia, w prawym mleczarnia.

 

Kapliczka przydrożna


Koniczynka
14 km. na płn.-zach. od Torunia



Folwark wydzielony został w pierwszej połowie XIX w. przez właściciela Papowa Toruńskiego, Carla Elsnera.
We wsi znajduje się dwór z 1910 r. oraz pozostałości parku krajobrazowego z XIX w.
Dwie części budynku dworu pochodzą z różnych okresów. 

 

 

Nowsza część dworu to budynek murowany z cegły.

Starsza część budynku o konstrukcji szychulcowej z siodłowym dachem jest w ruinie.

 

Zrujnowane zabudowania dworskie i folwarczne.


Kowróz
16 km. na płn. od Torunia




Wieś znana była już w XV wieku. Jej dawniejsze nazwy to: Kowroz i Kuwroz. W 1550 r. jej właścicielem był wojewoda brzeski - Jan Kulka. W 1591 r. ksieni chełmińska Magdalena Mortęska kupiła wieś od wojewodziny brzeskiej na fundację oo. jezuitów w Toruniu, a ci w 1594 r. wzięli wieś w posesję trzymając ją do zaborów. W 1656 r. po wypędzeniu jezuitówa majątek otrzymali toruńscy mieszczanie. Po wojnie przegranej przez Szwedów miasto oddało dobra jezuitom. Prusacy po kasacie zakonu utworzyli tu domenę królewską, a wieczystym dzierżawcą został Będziński, który jednakże opuścił dobra. Przez krótki okres należały one do rządu pruskiego, następnie (ok. 1789 r.) wydzierżawiono majątek Dziewanowskiemu. Około 1880 r. majątek należał do klasztoru żeńskiego w diecezji chełmińskiej. W 1920 r. właścicielem był Leon Feldt. Po 2 wojnie światowej dobra zabrał Skarb Państwa Polskiego. We wsi znajduje się park dworski z II poł. XIX w.i zabudwania folwarczne z końca XIX w.
 
 


Kowrózek
(Przysiółek Kowrózka)
19 km. na płn. od Torunia

Majątek założono w 1822 r., a właściwie wydzielono z obszaru posiadłości Kowróz. W tymże roku  w południowo-wschodniej części dóbr utworzono folwark Kowrózek i wybudowano dwór oraz zabudowania gospodarcze, a w otoczeniu dworu powstał niewielki park. Do czasów pierwszej wojny światowej majątek pozostawał w rękach niemieckich. W 1924 r. nabył go Józef Kiedroń (1879-1932). Po wojnie majątek w Kowrózku zabrał Skarb Państwa Polskiego. W dworku utworzono mieszkania, a na terenie dawnego folwarku istniały gospodarstwa rolne. 
Znajduje się tutaj zespół pałacowo-parkowy z I połowy XIX w. i ceglany budynek spichrza, w którym pracował również niewielki młyn. Park jest dzisiaj  (lipiec 2010 r.) zaniedbany. Dworek należy do prywatnych wlaścieli.

 


   Budynek parterowy, nakryty dwuspadowym dachem, wzniesiony na planie prostokąta w dłuższej osi W-E, fasadą skierowany na południe.
Centralnie umieszczony znaczny ryzalit zwieńczony trójkątnym frontonem.
W dolnej kondygnacji ryzalitu ganek do którego prowadzą schody, z dwoma oknami porte-fenetre, pomiędzy którymi umieszczono drzwi wejściowe - całość zamknięta od góry potrójną arkadą.
Na poziomie piętra balkon, zdobiony 4. kolumienkami i tralkową balustradą.

Spichrz nad stawem
 
Kapliczka przydrożna


Lipniczki
16 km. na płn.-wsch. od Torunia



Wzmiankowana po raz pierwszy w 1438 r. jako majątek rycerski, należący do Hansa von der Linde. Następnie miejscowość należała do rodu Lipnickich. Na początku XVIII wieku była własnością Baumgartów, a później (dwudziestolecie międzywojenne) Borowskiego, Reichela, Tietzena, Lorentza i Kentzerów. 

 




Dwór 
o cechach klasycystycznych z 2 poł. XIX wieku. Wybudowany z cegły na podmurówce kamiennej.

Obok - park dworski, na którego terenie w XIX wieku utworzono park krajobrazowy. Do wybuchu II wojny światowej majątek należał do polskiej rodziny Kenzerów. Zachowano pierwotny układ wnętrz, jednakże  w czasie adaptacji na mieszkania i biura dodano  ścianki działowe oraz usunięto pozostałości sztukatorskiego wystroju wnętrz. 

 

 



Lulkowo
12 km. na płn.-wsch. od Torunia







Pierwsza wzmianka o Lulkowie pochodzi z 1414 r., kiedy to Heinrich von Lulkow został wymieniony jako właściciel majątku rycerskiego w komturstwie toruńskim. W 1457 r. król Kazimierz Jagiellończyk przekazał Lulkowo wraz z wieloma innymi miejscowościami na własność miastu Toruniowi. W latach 1758-61 majątek został zniszczony przez wojska rosyjskie oraz skonfederowaną szlachtę chełmińską. W czasach zaboru pruskiego Lulkowo w 1817 r. zostało zakupione przez Carla Tobiasa von Blumberg. Kolejny właściciel, Weinschenk, wzniósł w 1848 r. cukrownię. W 1891 r. majątek o powierzchni 1060 ha nabyła Królewska Komisja Osiedleńcza dla Prus Zachodnich i dokonała jego parcelacji.

 

 
Neorenesansowy pałac z drugiej poł. XIX w. z 8-boczną wieżą i kaplicą, przy pałacu, pozostałości po parku krajobrazowym i zabudowania gospodarcze.

 

W połowie XIX w. Wienschenk zbudował dwór otoczony 3-ha parkiem.

 

W okresie powojennym do roku 1999 w pałacu mieściła się szkoła. W dawnej sali balowej mieści się obecnie kaplica rzymsko-katolicka.

 

 



Ostaszewo
12 km. na płn. od Torunia


Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z dokumentu zakonnego z roku 1255.

Ostaszewo - około 1400 r. miało nazwę Ostichau, W 1858r. właścicielem majątku ziemskiego został Wegner. W czasie pierwszej wojny światowej dziedzicem majątku był Herman Wagner. Od 1942 roku (w czasie okupacji hitlerowskiej) wyznaczano tutaj rządców. Po wyzwoleniu w 1945 roku z majątku utworzono Państwowe Gospodarstwo Rolne.



Główna ulica

 

 

Pałac wzniesiony w drugiej połowie XIX wieku wraz z częścią zabudowań folwarcznych oraz kaplicą z początku XX wieku. Pałac otacza park założony w drugiej połowie XIX stulecia. Najbliższe otoczenie parku tworzy nowa kompozycja zieleni. Obecnie właścicielem pałacu jest Agencja Nieruchomości Rolnych Skarbu Państwa, która dzierżawi obiekt osobie prywatnej.

 

 

 

 Mauzoleum dawnych właścicieli Ostaszewa

Budynek szkoły z 1838 r.  

Część dawnych zabudowań folwarcznych

Stacja kolejowa



Papowo Toruńskie
12 km. na płn. od Torunia

Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w roku 1415 jako należąca do komturstwa toruńskiego. W 1457 r. została nadana Toruniowi przez króla Kazimierza Jagiellończyka  w dowód wdzięczności za pomoc w wojnie trzynastoletniej. W XVII i XVIII w. folwark papowski był wydzierżawiany przez Toruń.

 

 

 



Kościół pw. św. Mikołaja wybudowany został na przełomie XIII i XIV w.Poddany gruntownej odnowie w 1882 r. 

W latach 1906-1907 wzniesiono nawę boczną od strony północnej oraz 29-metrową wieżę dzwonniczą. 

 

Zrujnowany Dwór

 


Stacja Kolejowa

 



Papowo Toruńskie - Osieki
8 km. na płn. od Torunia



Z istniejącego osiedla w Sołectwie Papowo Toruńskie,  w dniu 15 lipca 2008 roku, na zebraniu mieszkańców sołectwa, społeczność osiedla uzyskała formalną samodzielność.



Piwnice
13 km. na płn.-wsch. od Torunia

Wzmiankowane po raz pierwszy w 1346 r. jako folwark komturstwa bierzgłowskiego. Piwnice do 1415 r. miały prywatnych właścicieli bo wtedy przestało istnieć komturstwo bierzgłowskie a jego obszar przejął Toruń. Przez wieki były własnością prywatnych właścicieli. Od 1922 r. są własnością Skarbu Państwa Polskiego. od 1942 r. własność przejęła III Rzesza. W roku 1945 majątek ponownie trafił do Skarbu Państwa Polskiego.



Piwnicach mieści się obserwatorium astronomiczne Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, założone w 1948 roku, do którego wyposażenia należą m.in. teleskop Schmidta-Cassegraina o średnicy 90 cm, teleskop Cassegraina o średnicy 60 cm, a także dwa radioteleskopy. Mniejszy z nich, o średnicy 15 m został oddany do użytku w 1979 r., większy o średnicy 32 m w 1994 r. (jest to największy radioteleskop w Polsce). Oba są częścią światowego systemu VLBI i pracują w międzynarodowej sieci obserwacji kosmosu.

 

 

We wsi zachował się zabytkowy dwór i zabudowania folwarczne z końca XIX wieku



Różankowo
13 km. na płn.-zach. od Torunia



Wieś założono w 1819 roku

 


 

Dwór o skromnych cechach klasycystycznych z przełomu XIX i XX wieku zbudowany przez Gustawa Weinschek. Przed dworem trawnik z sadzawką. Dwór okala park krajobra­zowy z XIX wieku z wieloma gatunkami drzew.


Świerczynki
14 km. na płn.-zach. od Torunia


Przed przybyciem Krzyżaków na teren Ziemi Chełmińskiej istniał tu gród należący do Pipina - lokalnego wodza pruskiego. W 1345 roku, była  w posiadaniu toruńskiego klasztoru benedyktynek. aż do sekularyzacji w 1834 roku. W 1445 roku jest wzmiankowana parafia, szpital oraz szkoła.

 



Budynek plebanii z XIX w.

 

 

 

 




Gotycki kościół św. Janów zbudowany na przełomie XIII i XIV w. Częściowo zniszczony w czasie wojny 13 - letniej był restaurowany, oraz w XVIII w. i gruntownie około 1818 r. Przebudowany w XVII wieku.







 

Budynek dawnej szkoły

 

Świerczyny
 18 km. na płn.-zach. od Torunia






 



Turzno
 15 km. na płn.-wsch. od Torunia

 


Wieś po raz pierwszy wzmiankowana w 1222 r.  Do 1466 należała do komturii toruńskiej.  Od drugiej poł. XV w. majątek w różnych rękach (m.in. Reinke Rubita z Torunia, Macieja z Leszcza, burmistrza toruńskiego Henryka Krügera, Jana Zirenberga z Torunia, Chrystiana Strobanda z Torunia, Jerzego z Leszcza). Od pierwszej połowy XVIII wieku właścicielem części majątku był Florian Nowicki, który po scaleniu całego majątku sprzedał go Jakubowi Ossówka-Zboińskiemu herbu Ogończyk. Następnie majątek należał do Augustyna Działowskiego (od 1801) i Józefa Gajewskiego (od 1866).

 


Zespół pałacowo-parkowy - budynki z około połowy XIX wieku, zbudowane według projektu Henryka Marconiego (pałac, dom dozorcy, rządcówka, neogotycki pawilon ogrodowy); pałac przebudowany na początku XX wieku. W 1913 r. wybudowano oficynę z portykiem kolumnowym. Z pałacem połączona jest półkolistą galerią. Na teren pałacu prowadzi brama wjazdowa z rzeźbami turów. Zespół pałacowy otacza park angielski o pow. 15 ha. Znajdują się tu stawy, pomniki przyrody oraz wiele oryginalnych drzew posadzonych na pocz. XX w. W czasie II wojny światowej Niemcy odebrali majątek, zarekwirowali gromadzone dzieła sztuki, bogate zbiory biblioteczne i pamiątki rodzinne, a w pałacu założyli ośrodek rehabilitacyjny dla żołnierzy.

 Brama wjazdowa

 Kaplica klasycystyczna z końca XVIII w.

 


Stacja Kolejowa

 

Budynek klasycystyczny dawnej karczmy z pocz. XIX w.


 

 

 



Tylice
 13 km. na płn. od Torunia


Tylice jako dobra rycerskie należały do komturstwa toruńskiego. Były gniazdem Tylickch, przedtem zwanych Widlickimi herby Lubicz. Na terenie dzisiejszych Tylic archeolodzy znaleźli ślady osadnicze z okresu późnego średniowiecza.

 


 Zespół pałacowo-dworski w Tylicach o powierzchni 2,20 ha jest pozostałością po dawnym parku krajobrazowym z połowy XIX wieku. Park otaczający dwór był większy od obecnego o północną część otoczoną szpalerem drzew. Park, staw i zabudowania folwarku otoczone były niegdyś fosą, a wyspa na oczku wodnym połączona była z brzegiem drewnianym mostkiem od strony dworu. Znajdował się tu kiedyś wiatrak z pompą wodną. W 1909 roku dworek posiadał od wschodu niewielką dobudówkę, która prawdopodobnie spełniała funkcję rządówki. 

W latach 80-tych przeprowadzono prace remontowe. 

Aktualnie (2010 r.) dwór i zabudowania folwarczne należą do prywatnego właściciela. Dwór jest zaniedbany.

 Od strony połudnowej

Od strony północnej
 


Wytrębowice
 14 km. na płn. od Torunia









Zakrzewko
 14 km. na płn. od Torunia








Dzisiaj stronę odwiedziło już 5 odwiedzający (6 wejścia) tutaj!
 
Moja okolica z perspektywy siodełka rowerowego w latach 2009 - 2012.
 
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja