"Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę musisz się poruszać naprzód." Albert Einstein
 
OKOLICE TORUNIA
POWIAT TORUŃSKI
=> Gmina Chełmża
=> Gmina Czernikowo
=> Gmina Lubicz
=> Gmina Łubianka
=> Gmina Łysomice
=> Gmina Obrowo
=> Gmina Wielka Nieszawka
=> Gmina Zławieś Wielka
POWIAT CHEŁMIŃSKI
POWIAT ALEKSANDROWSKI
POWIAT GOLUBSKO-DOBRZYŃSKI
POWIAT LIPNOWSKI
POWIAT WĄBRZESKI
Kontakt
 

© 2019-Wszystkie prawa zastrzeżone.

Gmina Obrowo


Obrowo
 22 km. na płd.-wsch. od Torunia
 

Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w 1309 r. Należała wtedy do kilku mieszczan toruńskich.  W XVIII i XIX wieku, majątek obrowski należał kolejno do rodzin: Nałęczów, Romockich, Ramlau, Rudowskich oraz Góreckich.

 
 
 

Dwór w stylu klasycystycznym pochodzi z przełomu XVIII i XIX w. - przebudowany w1898r. Pierwszym udokumentowanym właścicielem dworu był Jan Romacki (1789 r.). W latach 1824 i 1825 przebywał w nim i koncertował Fryderyk Chopin. Wokół dworu pozostałości parku dworskiego z XIX w. z takimi okazami drzew jak: jesionwyniosły, świerk kłujący i robinia biała. Obecnie w budynku mieści się Urząd Gminy Obrowo.



Brzozówka
13 km. na wsch. od Torunia

 
Nazwa miejscowości została prawdopodobnie wzięta od rosnących brzóz.


Budynek Szkoły Podstawowej. Przed  i w czasie II wojny światowej, w budynku tym mieścił się kościół ewangelicki oraz jedna szkolna sala. Obydwie te instytucje służyły licznej wówczas, niemieckiej społeczności lokalnej.



Dobrzejewice
16 km. na wsch. od Torunia



Wieś należąca do biskupstwa włocławskiego od 1252 r. Zezwolenie na lokalizację uzyskała w 1262 r. W XVI w. wieś parafialna w powiecie lipnowskim, wchodząca w skład tzw. klucza ciechocińskiego biskupstwa włocławskiego.

Kościół neogotycki św. Wawrzyńca, zbudowany w latach 1888-1893. Murowany z cegły, nieotynkowany, jednonawowy. W czasie I wojny światowej zniszczono wieżę.

 
XIX-wieczna ludowa rzeźba św. Jana Nepomucena
Krzyż przydrożny


Głogowo
13 km. na wsch. od Torunia





Na prywatnej posesji


Kawęczyn
19 km. na wsch. od Torunia






Kapliczka przydrożna


Łążyn
19 km. na płd.-wsch. od Torunia


Po raz pierwszy w źródłach pisanych wymieniony jest Łążyn w roku 1248. Wtedy to Kazimierz -
książę kujawski i łęczycki - nadał Łążyn prawem wieczystym swemu kapelanowi Markowi i jego synom. Od 1306 roku posiadłość stała się własnością pięciu mieszczan toruńskich.

 

 


Dwór klasycystyczny z początku XIX wieku
 zbudowany z drewna i cegły. Jest zwrócony frontem ku północnemu zachodowi. Dzięki bardzo dobrym materiałom i doskonałej technice budowy, dwór przetrwał ponad 200 lat, co jest rzadkością dla
architektury drewnianej. Wielokrotnie remontowany -przebudowywany, zachował swoją pierwotną klasycystyczną formą. Park okalający dworek posiada trzy stawy połączone kanałem oraz staw z malowniczo położoną wyspą.
Park porastają 23 gatunki i odmiany drzew. Obecnie (2010 r.) dwór jest siedzibą prywatnej firmy produkującej meble.
 

 
Kościół (1950-1055)

 


Główna ulica

Przy drodze



Łążynek
19 km. na wsch. od Torunia
 
 
 
Krzyż przydrożny


Osiek
19 km. na płn.-wsch. od Torunia

 

 


Kościół zbudowany a latach 1927-1930 

 


Początkowo Osada nosiła nazwę Osieczek, następnie Osiek nad Wisłą dla odróżnienia od innych miejscowości o tej samej popularnej wówczas nazwie.
Miejscowość została wymieniona po raz pierwszy w 1388 roku, kiedy to biskup płocki Ścibor dokonał erekcji tutejszej parafii.


W połowie XVI w. wieś była własnością szlachecką Mikołaja i Pawła Nałęczów.

Pod koniec XVI w. należała do J. Łążyńskiego, S. Łosia i  W. Nałęcza.

W 1729 roku dziedzicami majątku osieckiego byli Albin i Andrzej Kowalewscy, a w 1746 r. należała do Mikołaja Kowalewskiego.  

 

 Budynek starej plebanii


 Figura Matki Boskiej Skępskiej z XVIII w.

 

 



 Sąsieczno
26 km. na płn.- wsch. od Torunia
  



Kapliczka przydrożna


 Silno
14 km. na płn.- wsch. od Torunia


Wieś wymieniona była w dokumencie księcia Władysława Opolczyka z 1391 r., który oddał w zastaw Silino i kilka innych wsi leżących na ziemi dobrzyńskiej wielkiemu mistrzowi Konradowi von Wallenrode. Z 1562 r. pochodzi wilkierz, czyli zbiór praw i obowiązków, dla mieszkańców wsi. Wtedy to osada została zasiedlona osadnikami olenderskimi (menonitami). Miejscowość pierwotnie należała do starostwa bobrownickiego, a od 1662 r. do nowo utworzonego starostwa złotoryjskiego. Do końca XVIII w. kolejni starostowie podpisywali z kolonistami olenderskimi stosowne umowy dzierżawy – emfiteuzy. W XIX w. nastąpiła kolonizacja wsi przez Niemców. Od 1815 do 1920 r. przez wieś przebiegała granica pomiędzy zaborami: pruskim i rosyjskim.

 


Budynek dawnej szkoły

 


Kapliczka przydrożna


 Smogorzewiec
22 km. na płn. - wsch. od Torunia



 

Ruiny chaty

 

Kapliczka przydrożna


 Szembekowo
16 km. na wsch. od Torunia


 


 Zawały
18 km. na wsch. od Torunia






Kapliczka przydrożna


Zębowo
22 km. na wsch. od Torunia


Początki  wsi sięgają czwartej dekady XIV wieku. Wtedy to miejscowość przyłączono do utworzonej w tym wieku parafii  łążyńskiej. W II połowie XVI wieku Zębowo należało do Pawła Nałęcza.

 


Zespół parkowo-pałacowy.


Pałac - położony jest w południowo-zachodniej części parku, którego drzewostan jest dość dobrze zachowany.

W pobliżu pałacu i parku -  Zielona Góra "kem" objęty ochroną. Jest to fragment przyrody nieożywionej odznaczający się niezwykłym ukształtowaniem terenu.

Obecnie (2010 r.) pałac pełni funkcję mieszkalną i publiczną (szkoła, ośrodek zdrowia).

  

  


Pomnik ufundowany w 1858 na cześć ofiar epidemii cholery z lat 1658 i 1831.



Zębówiec
22 km. na wsch. od Torunia

 


Dzisiaj stronę odwiedziło już 10 odwiedzający (15 wejścia) tutaj!
 
Moja okolica z perspektywy siodełka rowerowego w latach 2009 - 2012.
 
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja